GameOver.Ge

clive barker's jericho ც გიყვარს შენ, როგორც მახსოვს

Riddick wrote:clive barker's jericho ც გიყვარს შენ, როგორც მახსოვს

მაგ თამაშიდან დავამუღამე ეგ ავტორი, 2008 თუ 9 წელი იყო და რენდომად გადმოვწერე ღილაკებიან ტელეფონში მაგის წიგნი
კაი 1.5კ გვერდიანი რომანი გამოდგა უჰორორო მისტიკა და შევყევი მაგის მერე

წელს გადავითამაშე jericho. სთორი/ლორის პონტში ძალიან კაი რამეა, ვიზუალურად და საუნდტრეკების ამბავშიც ძაააააალიან მაგარი რამეა. პროდიუსერად სადაც კლაივს ეთქმოდა რამე ყველაფერი ძალიან მომწონს. გეიმფლეის კუთხით და იმენა "თამაშის" პონტშია მაგარი გაუთლელი რამე ;დ
2001ში აქვს კიდე გამოშვებული თავის პროდიუსერობით თამაში და ეგ არ მიცდია არასოდეს
ჩავუჯდები უეჭველი მაგასაც

Morbius
მსახიობები, ეფექტები, ზოგადად გადაღების ხარისხი იგრძნობა, უბრალოდ იმდენად ბალანულია რო ვერ უყურე გადახვევების გარეშე. ერთ წინადადებიანი სიუჟეტიაქ, რომელიც ალბათ ყველა კომქისის გმირს ერთნაირიაქ... აღარ შეილება ესეთი ფილმების გადაღება.

Nightmare Alley
ძაან სერიოზული ფილმია და მაგრა გამიკრვიდა რო ეხა გავიგე. დელტოროა რეჟისორი და ყველა მიმართულებით ბოლომდეა დამუშავებული. ატმოსფერული, გემოვნებიანი და საინტერესო ფილმია, რომელშიც უბრალოდ პირველი ნახევარი უფრო მომეწონა, ვიდრე მეორე, მაგრამ მაგასაც აქვს თავის მუღამი. და Bradley Cooper არ მიყვარს კიდე, ვინმე სხვა უფრო გაასწორებდა მთავარ როლში. სანახავია.

ბრენდერ ფრეიზერის ფილმი https://www.youtube.com/watch?v=D30r0CwtIKc

TLOU ტრეილერი

რავი აბა რას ფიქრობთ?

ერთი-ერთში გაკეთებულს გავს და ეგ ასწორებს. კარგ სთორის ნახავენ სერიალის მაყურებლები.
მსახიობები არ მომწონს დიდად მე და ახლიდან გავლის სურვილი არ მაქვს, თამაში მყოფნის მაგ სიუჟეტის გამოცდილების მისაღებად.
ტრეილერის მუსიკა არ უხდება მაგის განწყობას.
იმედია გუსტავოს საუნდტრეკები ექნება სერიალსაც, ძალიან ბევრს დაკარგავენ მაგის გარეშე

პიზდეცია ბოლოს
https://www.facebook.com/watch/?v=1714688482258282

https://www.imdb.com/title/tt11813216/ ინიშერინის ბანშიები - ძალიან მომეწონა. პატარა კარგი წიგნივის შეგრძნება დამიტოვა. ბევრ მნიშვნელოვან საკითხს შეეხო და სევდიანი მარა ძალიან ადამიანური სურათი დახატა. ემოციურადაც ახლოს მოვიდა. გადაღება კიდე ისეთია ყოველ მეორე კადრს ვსქრინავდი მგონი ყურებისას.

The Green Knight
სურიალიზმი ძაან მაგარი "ინსტრუმენტია", უბრალოდ ფილმების უმეტესობაში გადამლაშებული და მყვირალაა, რაც ამბის უკეთესად აღქმაში აი საერთოდ არ მეხმარება. ეს ფილმი კი ჩემი აზრით, არი მშვენიერი მაგალითი იმის თუ როგორი უნდა იყოს ეკრანზე გადმოტანილი ზღაპარი. მომეწონა ფენტეზი კონსისტენციის დოზირება, რომელიც ზუსტად იმდენია, რაც ამბის მოყოლას ჭირდება და აქვს სტილი, რომელიც განწყობას გაძლევს.

ძაან რთულია ერთი ნახვით მიხვდე რა ხდება, მაგრამ ემოციურ დონეზე ისე მუშაობს, რომ ბოლოს კმაყოფილების და ნასწავლი გაკვეთილის განცდით გტოვებს. რეჟისორი გაძლევს ინტერპრეტაციის საოცარ სივრცეს და ფილმის ყურბის მაგივრად, იმდენად ღრმად ჩადიხარ ემოციებში, რომ რაღაც სიზმარში ყოფნის ასოციაცია გიჩნდება.

SLaYeR wrote:ინიშერინის ბანშიები - ძალიან მომეწონა. პატარა კარგი წიგნივის შეგრძნება დამიტოვა. ბევრ მნიშვნელოვან საკითხს შეეხო და სევდიანი მარა ძალიან ადამიანური სურათი დახატა. ემოციურადაც ახლოს მოვიდა. გადაღება კიდე ისეთია ყოველ მეორე კადრს ვსქრინავდი მგონი ყურებისას.

The Banshees of Inisherin 2022
საოცარი კადრებია, მეგონა რო ფოტო ალბომს ვათვარიელებდი. ამბავიც საინტერესოა, უბრალოდ ჩემთვის ბოლოსკენ ზედმეტად სიმბოლიზმში გადადის. მარა იდეაში მაინც ტოქსიკურ ურთიერთობებზეა, რომელიც შეილება იყოს როგორც ქალს და კაცს შორის, ასევე უბრალოდ მეგობრობაში. როცა ხვდები რო არაფერს არ გაძლევს ადამიანი, იმის გარდა, რომ უბრალოდ მისი მომდევნო, ეგოისტური და უმნიშვნელო ამბების მსმენელი ხარ.

ბევრი მაგალითი მაქ ცხოვრებაში Pádraic Súilleabháin, რომელიც მეგობარი რეალურად არასდროს ყოფილა...

Free State of Jones

კადრები რო ვნახე, ხარისხი არ მომეწონა ფილმის, რაღაც მწვანე ფილტრი ადევს. დიდათ თითქოს არც ბიუჯეტი ეტყობა, იმის მიუხედავათ, რომ ბევრი მაშტაბური სცენაა შიგნით. მოკლედ დიდი ხანი უბრალოდ ფოლდერში მეგდო, მარა ძალიან საინტერესო და კარგი ფილმი გამოდგა.

აქ უბრალოდ რეალობასთან კავშირია მნიშვნელოვანი, რამდენად არი ფაქტები შეცვლილი. ნამდვილ კაცზეა, რომელმაც ამერიკის სამოქალაქო ომის დროს თავისი დამოუკიდებელი ტერიტორია შექმნა, თავის კანონებით. ზოგადად დემოკრატიის პრინციპებზე და რასიზმზეა, მარა იდეაში მთავარი მაინც ბიოგრაფიული ხასიათია ფილმის და ეგ პროპაგანდის ნაწილად არ ჩანს.

ველური დასავლეთისგან, რაღაც მეორე რედ დედის მსგავსი, გამოუსავლობის და დეპრესიის განწყობა მოიტანა აქაც, მარა მაინც ხიბლიაქ თავისი. თუ ძველი ვესტერნები ძაან რომანტიზირებულია, ესეთი ფილმები მაინც იმდენად არი რეალობაზე გადაბმული, რომ დოკუმენტურის აღქმააქ.

სამი ბილბორდის ისტორია უფრო საინტერესო ყოფილა, ვიდრე ფილმი )))
+ დღემდე გამოუძიებელია საქმე

დამეძინა პინოქიოზე

All the Money in the World

ნამდვილ ამბავზეა და საინტერესო საყურებელი იყო. რაღაც მომენტები შელამაზებულია, რო მეტი დრამატულობა ქონდეს ფილმს, მარა ცუდათ არ აისახება და მუშაობს. დღეს ფილმებიც თამაშებივით არი, თითქმის სუ ხალტურა და მდიდრულად შეფუთული, საქმეზე ცარიელი რაღაცეები გამოდის, მარა ეს ძველი სკოლის ფილმია. ბიუჯეტიც ემჩნევა და ისტორიის გასაქანიც.

რაღაც საინტერესო ტოპი შემხვდა ანიმეების და იქიდან ინსპირირებულზე Golgo 13 უყურე ))

დასავლური ბლოკბასტერებით ინსპირირებული, იაპონელების ანიმეა, 100% იაპონური კოლორიტით და ესთეტიკით. ორ წინადადებიან სიუჟეტზეა აწყობილი, მარა ისეთი მაგარი სტილი და კადრირებააქ, რო უყურებ და გისწორდება. მუსიკაც ნოსტალგიაზე მუშაობს. თან სასაცილოა იმდენად პრიმიტიულია მომენტებში, მარა რაღაც მომენტების ფასეულობა ისევ აქ.

ეს მუღამია, ოღონ იაპონური, ანიმე და აგენტზე ))

ისე შევჯექი თითქმის ყველა ვიდეოს უყურე https://www.youtube.com/@greengrassreal/videos

განსაკუთრებით საღამოს მიდის კარგად, ერთ ჭიქა ღვინოსთან ერთად ))

ერთ-ერთი ყველაზე დიდი ბლოკბასტერების მშობლელი სტუდიის - Carolco Pictures ისტორია

Oppenheimer 2023

ძაან საინტერესო საყურებელი იყო, იქამდე სანამ Oppenheimer პირად საქმეზე არ გადის კინო (ბოდიში ცოტა სპოილერი თუა).

იგრძნობა იმ თემის სიმძიმე რაზეც არი ფილმი და ეგ იყო ძაან კარგი, ნასიამოვნები დამტოვა ბოლომდე და მტრობის გულისამრეობის კონტრასტიც კარგად დავინახე. საეჭვო მიღწევები და მათ გარშემო ოვაციების ფონზე, კოშმარი, იდეალურ სურიალისტურ და ამავდროულად რეალისტურ სცენებს იძლევა.

მარგამ არ მომეწონა თვითონ მთავარი პერსონაჟის გახსნის მომენტი. სურათი არ შეკრა რეჟისორმა გმირის და ცდილობს რეჟისორული ხრიკებით (ემოციურ დონეზე) დაგიმტკიცოს რო "დადებითი პერსონაჟია". უფრო ებრაელების ზოგად ღირსეულობაზე გელაპარაკება ფილმი ბოლოს, ვიდრე უშუალოდ Oppenheimer რეალურ პიროვნებაზე და მის მიზნებზე. კაცი იმდენად ახლოს იყო კომუნისტებთან, ფილმის ყველანაირი მცდელობის მიუხედავად, ძაან ეჭვი მეპარება, რომ მას რეალური კავშირები არ ქონოდა სპეცსამსახურებთან. მარა მაინც Strauss შეტენეს "ცუდი ტიპობა".

მოკლედ იმის თქმა მინდა, რომ ჩვეულებრივი ჰოლივუდური პოლიტიკური ქვეტექტი და ტრაკის ლოკვის მომენტი ადგილზეა, ძალიან ხარისხიან ფილმში კვანტურ ფიზიკასა და ბირთვულ შეიარაღებაზე.