Unread post#319 » 24 Mar 2016 10:02
სადღაც სამი დღის წინ ჩემ დას შევთავაზე საიდუმლო მასალების ყურება, თავიდან იუარა, ექიმ ჰაუსს უყურებდა მარა სურვილი ქონდა და როგორც კი გავედი ჩასართავად გამაჩერა და დამთანხმდა ყურებაზე. მოკლედ ჩავუჯექით, სამ სერიას ვუყურეთ. ცალკე ნოსტალგიამ წაგვიღო, ცალკე ვლაპარაკობდით როგორ თანამედროვედ გამოიყურება და რა კარგი გადაღებულია, მოკლედ მივხვდით თუ რამხელა ქმნილებასთან გვაქვს საქმე. ხოდა დუხოვნიზე გამახსენდა 90იანების შოუები და Twin Peaks-ის ქებადიდება დავიწყე, გავაკეთეთ პატარა პაუზა და მოვუყევი ქალაქის ცხოვრებაზე, პერსონაჟებზე, ქალაქის საიდუმლოზე და მითოლოგიაზე, მოვლენებზე რაც ამ პატარა ქალაქის ნაძვნარ ტყეებში იღებს სათავეს და რა თქმა უნდა დეილ კუპერის პერსონაჟზე. ყველა კვანძი და მნიშვნელოვანი დეტალი ჩემთვის დავიტოვე, უბრალოდ მოლოდინი გავამძაფრე. დავითანხმე რო ვანახებდი კუპერის პერსონაჟს, ქალაქის ატმოსფეროს და მყუდროებას, შემდეგ გავთიშავდით და დავუბრუნდებოდით საიდუმლო მასალებს. აღარც მახსოვდა რო პირველი სერია საათნახევრიანია და კუპერი სადღაც მეორე ნახევარში ჩნდება.. ეს დრო საკმარისი აღმოჩნდა ჩასათრევად, პირველი სერია დამთავრდა თუ არა მეორე სერია ჩამართვევინა, მერე მესამე, მეოთხე და გადაწყდა რო შემდეგი დღიდან ცალკე უყურებს Twin Peaks-ს და ერთად საიდუმლო მასალებს. ეს სამი დღეც საიდუმლო მასალების საყურებლად ვეძახი და Twin Peaks-ს ვუყურებთ.. ადრინდელზე მეტად ჩამითრია ნოსტალგიის გამო, ისევე გადავსახლდი და ისევე მივუყვები ამოუხსნელი მკვლელობის ძიებას როგორც ადრე, პერსონაჟების ცხოვრებაშიც ახლიდან ვარ შესული და იმის მიხუედავად რო ბევრი რაღაც დარისერჩებული მაქვს, ერთი წამით არ მაძლევს სიუჟეტი მოვლენების გასწრების საშუალებას. 2017-ში გამოდის ახალი სეზონი და იქამდე არ ვიცი როგორ მქონდეს ადეკვატური მოლოდინი.
From the shards of tattered dreams I rose, unwilling. Tossed upon tides of pain that flowed and ebbed and left me searingly awake and more revoltingly... alive.