Unread post#263 » 27 Jul 2015 01:36
True Detective-ის პირველი სეზონი.
არვიცი, გუშინ მოვრჩი და არვიცი. გავედი ყურებისას, შევედი შიგნით, ესე ყურადღებით ცხოვრებაში არაფერი არ მინახავს. ამდენი სიგარეტი და სასმელი არცერთ ფილმში არ გამოუყენებიათ მომენტის გადმოსაცემათ. ბოლოს ისე შევედი მუღამში, რო რო სვავდნენ ვიფიქრე ჩავალ რამეს ამოვიტან მეც დავლევთქო. არა მაგრად ჩამითრია, ყველაფერს წინ გილაგებს, ესეთი რამე არ მინახია, თან გილაგებს ძალიან მართალი ფორმით, იმენა ისეთი ფრაზებით რომლებიც შეთვითონ გიყალიბდება მარა მხოლოდ შენთვის და ისიც წლების განმავლობაში. საკულტო მომენტებით არი გამოტენილი 8 საათიანი ფილმი, სერიალად ვერ აღვიქვი. ისეთი მომენტებია რო პროსტა უნდა ამოჭრა და დესკტოპზე გედოს, გადახედო ხოლმე, იკაიფო. მთავარი ქეისი ხო იდეალურია მოცემული ამბისთვის, მთელი ფილმი ხო ერთი წუთითაც არ აგდებს ინტერესს, მარა ბოლოს ისეთი გრძნობა დამრჩა რო სპეციალურად არ მიიყვანეს საჭირო კულმინაციამდე, ვაფშე შხვა გასაქანის ენდინგის დადებას ველოდი ისეთი ამბიციური რამეა, მარა ბევრად მოკრძალებული ქონდა. თან ხვდები რო რაც შენ გინდოდა თვითონ შენზე კარგად იციან, მარა მაინც სხვას გიდებენ. არვიცი შეილება მე მქონდა მარტო ესეთი შეგრძნება, მარა არამგონია, იმიტო რო ძალიან მკვეთრად მიდიან რაღაც ბევრად მაშტაბურისკენ და ბოლოს ეფექტურად, მარა არა მთელი დანარჩენი ფილმის შესაბამისად მთავრდება.
თუ ჩემსავით ხართ და ჯერ კიდე არ გაქვთ ნანახი, ნახეთ, ისეთი მაგარია შემრცხვა ნანახი რო არ მქონდა ))