დღეს დავხურე და რაღაც სევდიანი გრძნობა დამეუფლა, ეპიკური ზღაპარი ჩემთვის სანატრელი ეპიკის გარეშე დასრულდა, მაგრამ თავი მაინც შემაყვარა. ტრევერი მზის ჩასვლის ფონზე მანქანის კაპოტზე იჯდა და ყველაფრის მიუხედავად მაინც მოწყენილი იყო, ტრევერი, დედამოტყნული მანიაკი თითქოს იმიტო იყო სევდიანი რო რეალურად მაინც ვერ იპოვა თავი და სიმშვიდე, მან თითქოს ყველაფერს მიაღწია, მაგრამ ვერაფერი იპოვა...
კი ეხა ბევრ მინუსზე მომიწევს ლაპარაკი, მარა თავიდანვე მინდა ავღნიშნო რომ საერთო ჯამში მაინც ერთი დიდი, შთამბეჭდავი და იშვიათი თავგადასავალი იყო რომელსაც მხოლოდ როკსტარი გვთავაზობს ხოლმე. მისი სახელია თანამედროვე სეთინგის მქონე სენდბოქსი. WOW კლონი mmo ების მსგავსად, მათ ბაძავენ და მის გარშემო ქმნიან ბევრ ნაგავს, ნაგავს რომელიც ვერ უსწორდება ორიგინალს, მაგრამ ეს იმას არ ნიშნავს რომ ორიგინალს პრობლემები არ აქვს, პირიქით იგი ძალიან გულდასაწყვეტ შარშია. თან მინუსებიაქ ისეთი რო ცოტა ძნელია ჩამოყალიბება და იმის მცდელობა რომ თქვენამდე მოვიტანო. ტიპებმა ისეთი სამყარო დადეს, რომ აბსოლიტურად სხვა დონეზე ავიდნენ და სხვა დანარჩენი რაც იყო თამაშის საჭირო უკვე ვეღარ აიყვანეს იქამდე, რადგან ეგეც რო მოეხერხებინათ მართლა არაბუნებრივი მოვლენა იქნებოდა GTA5, და ეს ყველაფერი ერთგვარი კანონზომიერებისგან ამოვარდებოდა, რაც რათქმაუნდა არ მოხდა.
თავიდან თამაში რო იწყება ხვდები რო რაღაც საერთოდ სხვა დონის გასაქანთან გაქ საქმე, ეს ეპიკი არის თანამედროვე ამერიკა, ამერიკა რომელშიც აღარ არსებობს ამერიკული ოცნება, აღარ არსებობს თავგადასავლის და თავისუფლების ხიბლი. იწყება მაიკლით. იწყება მაქსპეინის მსგავსი ტიპაჟით რომელიც კრიმინალური დრამიდან რეალისტური მომენტების მქონე შავ კომედიაში გადმოსვეს, ფსიქოლოგთან. მას პრობლემებიაქ. იგი უკვე ცხოვრობს ამერიკულ ოცნებაში და ხვდება რო ეს ის არაა ის რაც უნდა. მისთვის ოჯახის წევრები არავის დაუხოცია, მარა ხვდება რო მათ უარესი რაღაცეები ჭირთ ))) იტოგში ხვდება რო უაზროდ კვდება. და იწყება თამაში ესეთ ნოტებზე. გაწონასწორებულ, სასაცილო და საინტერესო ნოტებზე. იჩითება ფრანკლინი. ზანგი განგსტერი, აისკუბის სტილში, ადამიანი, ლოს ანჯელესის ნამდვილი სახე )) მახსენდება სან ანდრეასი და მიხარია. აქაც ყველაფერი 5-იანზე. ფრანკლინი და ლამარა, მისი ძმაკაცი, ნაბოზარი სომხისთვის მანქანებს იპარავენ. და აქ ლამაზად შემოდის სომხების თემა, რომელზეც არშეილება რო ქართველს არ გაეცინოს, რადგან მათ ამერიკელებიც ჩვენსავით ხედავენ. ხოდა მიდის ესე ყველაფერი, წყნარი დაბალანსებული მისიები, საინტერესო მოლოდინები და ბრახ, უცებ პერსონაჟები იკვეთებიან, იკვეთებიან ძალიან მაგრად, თანამედროვე ფილმი, ან სერიალი. და ეს ყველაფერი იქნებოდა ზღაპარი რომ არა ერთი ბუნებრივი რამ, როკსტარმა თამაშში GTA ერთგვარი კანონების დაბრუნება დაიწყო, როკსტარმა ვერ დააკმაყოფილა, ან უბრალოდ ვერ დაინახა თამაშის რეალური დონე, პოტენციალი და მასში ისევ იმ ბოევიკის დაბრუნება დაიწყო რომელსაც უკვე თამაში ვეღარაფრით ვეღარ იტანს. გაიჩითა ტრევერი. ფსიქოპატი და ძალიან ქარიზმატული პერსონაჟი, მაგრამ ძალიან არა ქარიზმატული სიუჟეტური ხაზით. ტრევერი პირველივე მისიაში 50 ბაიკერს კლავს მარტო, ამსხვრევს ყველანაირი რეალისტურობის და როლფლეის მუღამს. ტრევერი მეორე მისიაში კლავს 60 ონილის ძმას და საერთოდ სპობს თამაშის შექმნილ ატმოსფეროს. ტრევერი აბრუნებს GTA ვაის სითის დროში და აქცევს სუფთა სისხლის ბოევიკად, მაგრამ ამერიკული ოცნება უკვე დამთავრებულია. და ამ დროს იწყება ბრძოლა რაღაცისთვის, ბრძოლა უბრალოდ იმისთვის, რომ არ დაიხრჩონ უაზრობის ჭაობში, მაიკლი თავის ძველ საქმეებს უბრუნდება, იმიტო რო სხვა არაფერი იცის, მაგრამ რატო ვერ ხვდება, ალბათ პროსტა იმიტო რო მოსწონს. ფრანკლინისთვის ფულია მიზანი, ტრევერი პროსტა გიჟია. და აქ ხვდები რო თამაში სიუჟეტის მხრივ მეტს ვერაფერს მოგცემს. არადა შენ გინდა რო ნახო თანამედროვე გმირები, გინდა რო იგრძნო და გაიზიარო მათი მიზნები, იდეოლოგია, მაგრამ ფა ფუ )) თანამედროვე გმირების დახატვას როკსტარი ვერ ახერხებს და ამის ნაცვლად გვთავაზობს ძველი გმირების თანამედროობაში გადმოტანილ სახეებს, რომლებიც უაზრო და მიზანს მოკლებულია. ეს ერთგვარი ტრაგედიაა რომელიც თამაშზე ძალიან ცუდათ აისახება, მაგრამ ამავე დროს GTA ერთ უმთავრეს მიზანს ემსახურება - დაანახოს ამერიკის რეალობის კომიკური სახე. ეს მომენტი გამოდის ბუნებრივად, როკსტარის გამიზნული განზრახვის გარეშე, მაგრამ გამოდის გენიალურად, გამოდის დაახლოებით ისე როგორც ბურუსის დაბადება საილენთ ჰილში, გამოდის მინუსით რომელიც რეალურად პლიუსი ხდება :) თამაში თავისი თავის დაცინვას იწყებს, იწყებს არა პროსტა ეგრე გამოსდის. და აქ იწყება მეორე ეტაპი, აქ იწყება GTA5 რომელშიც არის ძალიან მოსაწყენი მისიები, სადაც უნდა ხოცო და აფეთქო ყველაფერი (მაგრამ ეს აფეთქება და ხოცვა ძალიან მაღალდონეზეა გაკეთებული) და არის ისეთი მისიები რომლებიც გახვედრებს რომ GTA-ში წინა მისიების მსგავსი აფეთქება და ხოცვა აღარ უნდა იყოს, ანუ მისიები რომლებიც მართლა ასწორებს და გითრევს. ეს არი ერთგვარი მიქსი, ნახევრად დაბადებული შედევრის, რომელიც მომდევნო ნაწილისთვის ან საბოლოოდ დაიბადება, ან ვაფშე მოკვდება ამერიკასთან ერთად ნახუი )))
ზუსტად იგივეს თქმა შეიძლება თამაშის მეორე უმნიშვნელოვანეს ნაწილზე, სამყაროზე. ბევრჯერ დავწერე და კიდევ ერთხელ ვიტყვი რო მსგავსი ჯერ ისტორიას არაფერი ახსოვს. ესეთი დამუშავება უბრალოდ უხერხულია. ამერიკაში არასდროს ვყოფილვარ, მარა ამ თამაშის მერე თუ ლოს ანჯელესში როდისმე მოვხვდი თავს უცხო ქალაქში ნამდვილად არ ვიგრძნობ. მაშტაბი უზარმაზარი, ლოკაციები მრავალფეროვანი, ველური ბუნება, უდაბნოები, მთები. მაგრამ აქაც რაღაც ნიტოა. ზოგადად სამყაროს ფორმა ისეთიაქ რო არ გიქმნის თავგადასავლის შეგრძნებას, არვიცი როგორ ვთქვა, მაგრამ
პრინციპში ერთი დიდი წრეა. ანუ გადიხარ მთავარი ქალაქიდან და მეორე მხრიდან შემოდიხარ იგივე მთავარ ქალაქში )) იმის თქმა მინდა რომ გზას არსად არ მიყავხარ. მოყავხარ უკან. არვიცი რამდენად იგრძენით ეს, მაგრამ ეს გრძნობა მართლა კლავს თავგადასავლის შეგრძნებას ჩემში. აი მაგალითისთვის ეს არის სან ანდრეასის, გაცილებით
პატარა რუკა, რომელიც გაცილებით საინტერესო და გაცილებით უფრო დიდი თავგადასავლის შეგრძნებას ტოვებდა. აქ იყო სამი სრულფასოვანი ქალაქი, ერთმანეთისგან აბსოლიტურად განსხვავებული და თამაშის სიუჟეტს ძალიან საიტერესოს ხდიდა. აქ კიდე არის ერთი, რომელიც რაღაც არაბუნებრივად აღიქმება. არის ძალიან მაგრად გაკეთებული, მაგრამ რაღაც აკლია. მე როგორც ხარისხიანად გაკეთებული გახსნილი სამყაროების ხამმა დავითრიე ველოსიპედი და დეტალურად მოვიარე ყველა ადგილი, მაგრამ იმედგაცრუებული დავრჩი. ბუნება საერთოდ დაუხვეწავია.
არის ესეთი უაზრო ადგილების სიმრავლე, სადაც არაფერი არ ხდება. რატო გადაწყვიტეს ესეთი რუკის გაკეთება წარმოდგენა არ მაქ, მაგრამ გადაწყვეტილება ნამდვილად მცდარი იყო. ზუსტად იგივეს ვიმედოვნებ სამომავლოთ რაც სიუჟეტზე დავწერე, უნდა დაიბადოს ბოლომდე, წინააღმდეგ შემთხვევაში ერთ გულშემატკივარს კაკ მინიმუმ დაკარგავს :)
საერთო ჯამში კი როგორც ვთქვი მეც ტრევერივით მქანქანის კაპოტზე ვზივარ და მზის ჩასვლას
უყურებ. მწყინს რომ ყველა თამაში რომელიც ყველაფრის მიუხედავათ მაინც ესე გამისწორდა დასასრულთან მივიდა, და მწყინს რომ მის მომდევნო ნაწილს კიდევ ამდენიხანი უნდა ველოდო. ეხა კი დროა ვინმემ PS3 და რედდედი მათხოვოთ :)
სქრინების ისტორიები:
ჩვენ გვიყვარს ცივილიზაცია რომელმაც ანუსის ნამდვილ ძალას მიაკვლია კაცი რომელსაც ჰიპსტერს ეძახიან და კაცი რომელსაც ჰიპსტერული
ზმანი ყველაზე მაგრად უხდებავინ არის როკენროლა? ვისაც უყვარს ნარკოტიკები? ფული? ნაშები?
თუ ყველაფერი ერთად?
შევეცი როკენროლერს,
მეჯვიამინდა რო გავეპარო ძაღლებს
ნაგვის მანქანით ვისეირნო ზანგით მთვარის შუქზემივაკითხო გროუსთრითს და ვნახო
განარკომანებული სიჯეიგავფრინდე ტრევერ ფილიფს ინდასტრის ვერტმფრენით და აღმოვაჩინო ადამიანის ხელით
შექმნილი სილამაზეგადმოვიხედო ზევიდან და დავინახო მთლიანი სურათივიკაიფო ამინდის ეფექტებითჩავიცვა ისე როგორც მიხდებავნახო ჰოლივუდი როგორც ვეინვუდივისეირნო ველოსიპედით
1 2 3 4 5და მთაში გავაძრო უცებ დაბაგული პოლიციის ესკორდიშევიყვარო ბებერი მაგრამ ლამაზი ქალბატონიმოვიწონო ფსიქოპატი მაგრამ ნამდვილი ქალიდავანავაროტო
"სპორტქარი"გავიკეთო ტატუდავიბაგო ბოინგითმივხვდე რომ მე კი არა მთელი ჩემი ოჯახია სამკურნალო მარა ექიმი გვყავს ყლე
გავიღვიძო უკაცურ პლიაჟზე ფოფხანშიშევხედო ქალაქს სწორი რაკურსითდა მივხვდე რო გავიზარდე